"Gdyby tak jesienną słotę
dmuchnąć w chmurę jakimś miechem
to by mogło słońce złote
znów nam świecić na uciechę.
Gdyby wiatr złapać w worek
mgły pościerać jakąś ścierką
tak, by błękit nad jeziorem
znów w lustrzaną taflę zerkał."
GDYBY TAK - F.Kobryńczuk
Deszcz dudni o parapet, wiatr wieje tam gdzie chce,
a ja siedzę i dumam ... A GDYBY TAK ...
wrócić do tych pięknych październikowych dni,
pełnych słońca, które nie tylko świeciło, ale też grzało,
wybrać się do lasu, usiąść na jego skraju
i z widokiem na górskie szczyty oddać się lekturze ...
spojrzeć na świat z dziecięcego punktu widzenia,
uśmiechnąć się szeroko,
przeżyć jedną z jego szalonych przygód,
a z wszystkich tarapatów wyjść obronną ręką jak ten mały urwis ...
Ach, GDYBY TAK ...