A po burzy ...

"A po nocy przychodzi dzień,
 A po burzy spokój,
 Nagle ptaki budzą mnie
 Tłukąc się do okien..." 
(Budka Suflera - Jest taki samotny dom)

Upalna niedziela musiała zakończyć się burzowymi fajerwerkami,        

po których znowu znad gór wyszło lipcowe słońce, 

a wraz z nim blaskiem zaświeciły kałuże... 

Taka zabawa musiała mieć swój koniec pod prysznicem i to razem z kaloszami :)           

Sami zresztą zobaczcie...

Przed snem usłyszałam jeszcze tylko:

 "Mamusiu, dzisiaj był fajny dzień, co?"

W stronę (zachodzącego) słońca...

 "Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres..."

(Dwa plus jeden)

Ostatnie takie lipcowe chwile tuż przed zachodem słońca...

Bukowi sprzymierzeńcy

"przy którym domu Bukowina rośnie,
 tam czary i gusła żadne szkodzić nie mogą".
(słowiańskie przysłowie)

Zapraszam na spacer mojego smyka ścieżką drzew bukowych ...

P.S. Mój mąż uważa, że za mało tu moich przemyśleń, dywagacji, rozważań...

Rzeczywiście coś w tym jest... 

 Postaram się dokonać małych zmian w tym kierunku :)

Niezapowiedziany manewr

Skręcamy do parku czy wracamy prosto do domu ?

- oto jest pytanie!

Odpowiedź prosta -

obiad można zjeść później, zakupy też poczekają,

trawę skosi się jutro,a i pranie można odłożyć...

Skręcamy !!!

"Uśmiech dziec­ka jest tak jas­ny, że przyk­ry­wa słońce. "

Rekonwalescenci

Kto by pomyślał,

że wspólne chorowanie zbliża i dodaje sił...

A jednak!

Krakowskie orzeźwienie

Nie ma to jak trochę wody dla ochłody!

Kałużolubni

- Mamusiu, lubisz deszcz?

- Tak, ja lubię deszcz. Bardzo lubię.

- To może pójdziemy na spacer?

        "Biegać po kałużach to przyjemność duża

Chlapać się wesoło każde dziecko chce

Biegać po kałużach i po deszczach, burzach,

Pryskać wszystkich w koło, to zabawa jest! "

  /Fasolinki/

 

Pienińskie sianokosy

„Nie ciesz się chłopie, 
gdy masz siano w kopie, 

kiedy je masz w stogu,
powiedz: Chwała Bogu.” 

(Przysłowie Staropolskie)  

Jeszcze do niedawna wszystkie prace polowe wykonywano ręcznie
a do tego pracowano całymi rodzinami.

W samo południe, gdy dzień był słoneczny, na łąkach pojawiał się zawsze „zły wiatr”.

Starsi ludzie powiadali, że to sam diabeł. Żegnano się i odmawiano od razu pacierze

.

  Teraz widok tradycyjnych sianokosów należy już do rzadkości.
Tu, w Pieninach do dziś dnia można cieszyć nimi oczy
i wdychać niepowtarzalny, intensywny zapach skoszonej trawy,
a przy okazji mieć radochy po pachy, czego nie omieszkaliśmy wykorzystać.

Postanowione - zaczynam pisanie bloga

Długo biłam się z własnymi myślami, czy zacząć prowadzić własny blog,

czy dalej tylko obserwować inne i czerpać z nich inspiracje...

Dziś jednak postanowiłam, magiczna data - data moich urodzin,

czas coś zmienić - no i zmieniam,
zaczynam nową wędrówkę w wirtualnym świecie...

A mój świat ostatnimi czasy to nie tylko dom i jego upiększanie,
podróże, te dalekie i te bliższe, ale przede wszystkim moi mężczyźni,

zwłaszcza ten młodszy w portkach na szelkach,

dzięki któremu świat się zmienił, nabrał barw i nieobce są mi na nowo

błotne kałuże, bieganie boso po trawie, buzia umorusana czekoladą 

czy szczery uśmiech na widok poziomek,

po prostu - jestem mamą i tym wszystkim chcę się tutaj podzielić.